Kapituła Nagrody im. Jarosława Ziętary za dziennikarstwo śledcze 2024 wyłoniła finalistów tegorocznej edycji. Zwycięskie nazwisko lub nazwiska zostaną ogłoszone podczas gali wręczenia nagrody.

W głosowaniu kapituły wyłoniono cztery finałowe publikacje. Spośród kilkudziesięciu publikacji zgłoszonych do nagrody najwięcej głosów oddanych przez członków kapituły otrzymali (kolejność alfabetyczna):

• Anna Gielewska, Szabolcs Panyi, Anastasiia Morozova za publikację pt. Tu słucha Moskwa. Ujawniamy gniazdo rosyjskich służb w portalu frontstory.pl;
• Marcin Jakóbczyk za publikację pt. Zbiórka niekontrolowana. Filantrop czy podróżnik? (cz. 1, cz. 2) w programie Uwaga! TVN;
• Michał Janczura za cykl publikacji pt. Podziemie w tokfm.pl;
• Katarzyna Włodkowska za cykl publikacji: W redakcji Andrzeja Skworza. „Odliczam. Aż się rozryczysz i wyjdziesz” oraz Przemiany nie było. Po publikacji reportażu o pracy w redakcji Andrzeja Skworza w Dużym Formacie (Gazeta Wyborcza).

Wśród wyżej wymienionych finalistów jest laureat, laureatka lub laureaci tegorocznej edycji nagrody. Ogłoszenie nazwiska lub nazwisk i wręczenie nagrody nastąpi podczas gali w Warszawie. Do tego momentu werdykt kapituły zna wyłącznie adwokat Andrzej Michałowski, który jest jego depozytariuszem.

Nagroda jest przyznawana dziennikarzom tworzącym w języku polskim, za publikacje będące efektem dziennikarskiego śledztwa. Nagrodę stanowią dyplom oraz 10 000 zł.

W trzydziestą rocznicę uprowadzenia a następnie zamordowania dziennikarza Jarosława Ziętary przedstawiciele Komitetu Społecznego im. Jarosława Ziętary, Press Club Polska oraz Rodziny powołują Nagrodę im. Jarosława Ziętary za dziennikarstwo śledcze.

Intencją inicjatorów nagrody jest trwałe upamiętnienie postaci red. Jarosława Ziętary nie tylko jako zamordowanego za działalność zawodową, ale także jako jednego z pionierów dziennikarstwa śledczego w Polsce po 1989 roku.

Dziennikarstwo śledcze pozwala na ujawnianie nieprawidłowości w życiu publicznym, szczególnie w polityce, gospodarce, instytucjach rządowych, samorządowych i społecznych. Dzięki pracy dziennikarzy śledczych obywatele dowiadują się o kwestiach, które miały pozostać ukryte. Powstałe w ten sposób publikacje niejednokrotnie skutkują usunięciem nieprawidłowości i odpowiedzialnością konkretnych osób. Podczas pracy nad materiałami dziennikarze śledczy często narażają się na realne niebezpieczeństwo. Jarosław Ziętara za dążenie do prawdy zapłacił najwyższą cenę.

Nagroda im. Jarosława Ziętary za dziennikarstwo śledcze będzie przyznawana dziennikarzom tworzącym w języku polskim, za publikacje będące efektem dziennikarskiego śledztwa. Laureatami Nagrody mogą być dziennikarze publikujący w mediach tradycyjnych (prasie, radiu, telewizji, agencji prasowej) i w Internecie.

Członkowie jury dokonując oceny zgłoszonych materiałów dziennikarskich będą kierować się przede wszystkim następującymi kryteriami:

• poruszania tematu społecznie ważnego,
• efektów publikacji,
• skali podjętego przez dziennikarza ryzyka podczas zbierania oraz na skutek publikacji materiału,
• zakresu pracy dziennikarza włożonej w śledztwo,
• bezstronności materiału,
• poziomu warsztatowego i językowego.

Inicjatywę podpisali:

Jacek Ziętara, brat Jarosława Ziętary
Krzysztof M. Kaźmierczak, Komitet Społeczny im. Jarosława Ziętary
Marcin Lewicki, Press Club Polska

Warszawa, Poznań, Bydgoszcz, 1 września 2022

Jarosław Ziętara (1968-1992) urodził się w Bydgoszczy, był absolwentem tamtejszego VI LO im. J. J. Śniadeckich. Ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Dziennikarstwo było dla niego nie tylko zawodem, ale i pasją. Mimo młodego wieku miał duże doświadczenie zawodowe, ponieważ niemal od początku studiów pracował jako dziennikarz. Współpracował z rozgłośnią akademicką, „Gazetą Wyborczą”, „Kurierem Codziennym” i dziennikiem „Dzisiaj”. W 1991 roku otrzymał etat w tygodniku „Wprost”, a na początku 1992 roku w „Gazecie Poznańskiej”, gdzie zajmował się m.in. tematyką polityczną i aferami gospodarczymi.

Niedługo przed uprowadzeniem opisał malwersacje w bazach państwowych przedsiębiorstw transportowych.

1 września 1992 roku zaginął w drodze do pracy. Według ustaleń prokuratorskiego śledztwa został porwany a następnie zamordowany za swoją działalność zawodową. Zleceniodawców i sprawców uprowadzenia oraz morderstwa do dziś nie ukarano, co stanowi hańbę dla instytucji państwa.

W 2022 Jarosław Ziętara został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.